Bilezik parasıyla alınan iki buzağıdan dev işletmeye... Gönül Hanım’ın çiftliği

Çubuk Ağılcık Mahallesi’nde yaşayan 42 yaşındaki Gönül Tufan, evlendikten sonra bitki üretimine başladı. Ürettiği bitkileri satan, geliriyle altın ve bilezik birikimi yapan Tufan, daha sonra da bileziklerini satarak büyükbaş hayvan alıp bakmaya başladı. Zamanla hem hayallerini hem üretim kapasitesini büyüten Gönül Tufan, ismini “Gönül Hanım’ın Çiftliği” koyduğu işletmesinde bugün 350 hayvanla üretime devam ediyor. Ürettiği süt, peynir ve tereyağlarını da fabrikalara gönderiyor. Tarım ve hayvancılığın kendisi için sadece iş değil bir tutku olduğunu ifade eden Gönül Tufan girişimcilik öyküsünü şöyle anlattı:

İKİ BUZAĞIYLA BAŞLADI

“Çocukluğumdan beri üreticilik hayalini hep taşıyordum. İlkokulu okudum, ortaokulu ise açıktan bitirebildim çünkü aileme bakmak durumundaydım. 1999’da dünya evine girdim ve Ağılcık Mahallesi’nde yaşamaya başladım. Evimizin yakınlarında o zamanlar boş bir tarla vardı, ahır gibi de kullanılırdı. O boş alanları kullanarak kendi kendime bitki yetiştirmeye başladım. Yetiştirdiğim bitkileri ilçede satışa sunmaya başladım ve elde ettiğim gelirle de kendime altın ve bilezik almaya başladım. Daha sonrasında bitki satışından aldığım altın ve bilezikleri de satarak kendime iki buzağı aldım. Paramın yettiği kadar büyükbaş hayvan alıyordum. İşe böyle başladım. Bu süreçte eşimin ailesinin de katkısı çok büyük, bana köy işlerinde yardımcı oldular, önceden hiçbir bilgim yoktu. İnek sağmayı, tereyağı yapmasını kayınvalidemden öğrendim. Yavaş yavaş kapasiteyi genişlettim. Şu anda çiftliğin kapasitesi 350 hayvana ulaştı. Çiftlikten günlük 200 litre süt elde ediyoruz. Haricinde tereyağı ve peynir de yapıyoruz. Satış için de fabrikalara gönderiyorum.

BİZ DE OTURMAK DURMAK YOK

Çocukluğumdan beri hayvanlarla, bitkilerle iç içeydim. Şimdi ailecek çiftlikle ilgileniyoruz. Dört tane evladım var, çocuklarım da çiftlikte yaptığım her işe yardım ediyor. Eşimin emekli olduktan sonra bu işe olan yatkınlığı da arttı. Biz de oturmak, durmak yok. Devamlı hareket halindeyiz. Boş geçen bir vakit, ölü bir vakit. Eskiden televizyon ve telefon bu kadar yaygın değildi evlerimizde yoktu. Biz tüm bunlar yokken üretirdik. Ben de tarım ve hayvancılık sadece bir iş değil adeta bir tutku haline geldi. ‘Ben bu işi yaparım daha da güzelini yaparım’ dedim. Şu an ‘En lüks daireyi sana verelim şehir merkezine gel’ deseler, ben köyümden adımımı bile atmam, hiçbir yere gitmem. Hedefim işimi daha da büyütmek, insan hayalleriyle yaşamalı. Önceden kadın olduğum için ‘Kurbanlık satamaz, bu işi yapamaz’ algısı vardı sonrasında gayet de güzel başarabileceğimi gördüler. Bana ‘Yapamazsın, zor iş diyenler’ oldu ama ben bunları engel olarak görmedim. Umutları içinizde büyütün, yeşertin. Çünkü Anadolu kadını güçlüdür, başaramayacağı bir şey yoktur.”